God,

Het deed wat vreemd aan, een tweede zomertje in oktober. lk vraag me af of Uw bestel anders aan het worden is, dan anders.

Het leek de afgelopen tijd wel over de hele wereld ander weer te zijn dan men gewend is. Het regende dat het goot in streken waar het voor gewoonte top zomer moet zijn en wij tobden met een soort "koperen ploert" zoals wij die in mijn jeugd leerden kennen uit de literatuur over Indië.

Begin herfst weer volop zomerweer, buiten zitten tot het - weliswaar al vroeg -donker wordt. Verbaasd zijn over tweede bloei van sommige planten en struiken. Evengoed dwarrelt het eikeblad neer tot geelbruine stroken langs het trottoir in de straat.

Ja, Heer, U kunt met Uw mooi-weerverwennerij en Uw toegiftjes toch niet op tegen de gang der dingen, zoals U ze zelf hebt geschapen.

Ook Uw verbond met mensen, de kerk van Christus houdt zich aan oorspronkerijke instellingen. Net als in onze vier jaargetijden komt het kerkelijk jaar tot volheid.

Geboorte, liefdeleer, offer, verkondiging, bekroond door Jezus Koningschap, Uw rijk van levenden en doden.

Dan sluit het boek en we beginnen opnieuw. Vier weken voor Kerstmis, uitzien naar de duizenden jaren voorzegde Messias.

"Advent, verwacht toch mijn liefde, mijn macht, mijn onmacht, mijn uitgestoken hand, mijn beeld en gelijkenis, mijn Zoon, je verlosser. Mensen, spits je oren, wees stil en buig je hoofd, ik breng je een blijde boodschap: je mag leven in mijn tuin vol licht en kleur, je mag leven in mijn vrede in eeuwigheid, maar je moet er wel zelf iets aan doen:

Voor mensen aanwezig zijn. De aarde in al zijn facetten leefbaar houden. Vrede stichten in je eigen hart, in de samenleving dichtbij en veraf. Bijdragen aan het grote wereldgebeuren, waar nog zoveel begrip, mankracht en mensenliefde nodig zijn."

Maranatha, kom Heer kom.

God, ik groet U, Uw liefhebbende
Martha