God,

U hebt heel lang niets van me gehoord. Vakantietijd, hè, dan staat de wereld in sommig opzicht een beetje stil.

Komkommertijd. Anderzijds verkast half Europa, half Amerika. Vrij van alledaags doen, dan ook wegwezen.

U kunt dat trekkende wriemelende mierenvolk wel goed bekijken van bovenaf. Maar evengoed ziet U ook het onvrijwillig verlaten van huis en haard, van stad en land en de doffe ellende die daarmee gepaard gaat. Dat over de hele wereld wegtrekken gebeurt niet alleen door natuurgeweld dat zich openbaart in erupties, stormen, wolkbreuken, modder- en waterstromen. Landen bevechten elkaar, volken van dezelfde natie bevechten elkaar, buren maken elkaar het leven onmogelijk.

Weg EruitExtreem nationalisme en neonazisme steken de kop op en uiten zich in schennis van woonsteden en graven, in brandstichting bij de vreemdeling in ons midden, in moordaanslagen.

Heer, ik hoor en zie het met verbijstering aan. Waarom toch ... waarom ...?

We hadden de vreemdeling zo nodig om onze economie op peil te brengen na de oorlog. Ze woonden en werkten en deden er het zwijgen toe.

Nu het peil zakt moeten ze weg en ze doen er het zwijgen toe.

Laten we eens in de geschiedenis kijken. Het ging daar wat ons betreft wel wat anders toe. De afgelopen jaren is er heel wat herdacht. Vijfhonderd jaar Columbus, tweehonderd jaar Australië, New Zealand, U.S.A. Welk europees land had geen koloniën in Afrika, Azie of Amerika. Hoe zijn de volken daar geknecht, tot slaaf gemaakt, uitgebuit en uitgemoord door de vreemdeling, de blanke.

Nu na zoveel eeuwen komt er pas protest op gang, nu de overvallenen wat mondiger worden.

Terwijl ik dit zo aan U schrijf Heer, komt het me in gedachten dat in de bijbel over dit alles ook al wordt verteld.

God, U hebt de mens toch niet daartoe geschapen?

Omwille van hoeveel gerechtigen laat U de wereld nog voortbestaan ... Ik word bang en roep om Uw erbarmen ...
Uw Martha