God,

Het is nu mijn beurt om een boek te lezen, dat Sebastiaan met zijn verjaardag kreeg. "Een man uit het dal van Spoleto" van Hélène Nolthenius.

Ik heb het nog niet uit maar vooral het eerste deel heeft me zeer geboeid. Een kroniek, de handel en wandel van Franciscus' tijdgenoten.

Het is niet na te vertellen welk land in oorlog was met welk gebied of welke stad en wie met wie krakeelde over eigendom en macht, de paus, de koning, de keizer, de hertog, de boer of de koopman.

Het boek terzijde leggend gleden mijn gedachten de geschiedenis door van heel heel vroeger tot vandaag de dag: Het is nog nooit anders geweest. Rijken werden gevestigd, statenbonden gesticht en na verloop van tijd brokkelt alles weer even hard uit elkaar. 't Romeinse rijk, het heilig roomse rijk, Rusland, de zeven provinciën, het groot duitse rijk, Holland, Vlaanderen. Hoeveel weet ik er nu niet te noemen. In de jongste geschiedenis is de Sovjet-Unie gesticht en werden de Balkanstaten samengevoegd tot Joegoslavië.

Na zestig-zeventig jaar valt de Sovjet-Unie uiteen in zelfstandige republieken. In Joegoslavië woedt een afschuwelijke burgeroorlog. Amerika heet al ruim tweehonderd jaar Verenigde Staten; de mogelijke weerstand is voortijds gesmoord in bloed.

Over enkele weken is er het begin van de europese eenwording. Het is aan te
nemen dat die eenwording tot stand kan komen zonder bloedvergieten.

God, zou dan eindelijk eens een verbond kunnen bestaan waar landen en mensen in vrede kunnen zijn met elkaar, waar Uw boodschap van verdraagzaamheid en liefde wortel kan schieten.

Ik bid het U,
Uw liefhebbende Martha