God,

Dat vond ik nou een mooi initiatief van paus Johannes Paulus om met de leiders van allerlei religies een gebedsdag te houden voor vrede in de wereld. Eerst dacht ik: "Waarom deed hij dat nu niet tijdens de internationale Vredesweek in september?" Dan bidden en manifesteren mensen in noord en zuid, in west maar ook in oost voor vrede.

Maar ach, de paus is een inventief man; misschien had hij het toen nog niet bedacht. In elk geval stegen uit de stad van Sint Franciscus dwingende gebeden naar U op, ondersteund door die van vele vredelievenden, de aarde rond. Al valt van al die gebeden maar een druppel in een gloeiende oorlogshaard, als er vele volgen zal het vuur ooit doven.

Hebt U ook gezien wat ik in het Nieuwsblad las: de staatshoofden van zestig landen zegden de paus toe op 27 oktober voor één dag de wapens neer te leggen. God, ik wist niet dat er zoveel landen met elkaar in oorlog waren. Guerillabewegingen, op een enkele na, zouden elkaar die dag niet in de haren zitten. Hoeveel zijn het er wel? En dat alles op onze aardbol, een stip in Uw Universum.

Ik lees de krant verder. Onder het artikel van hoop op vrede een streep en pal daaronder: Japan en Amerika houden voor het eerst gezamenlijke militaire oefeningen. Land-, lucht- en zeestrijdkrachten van beide landen zijn begonnen aan manoeuvres die vijf dagen duren. Er nemen zesduizend Japanners en zevenduizend Amerikanen aan deel.

Heer, het is november, de maand van Allerheiligen en Allerzielen. We gedenken onze geliefde doden en bidden: Heer, geef hun zielen de eeuwige rust, het eeuwig Licht, verlichte hen, dat zij mogen rusten in vrede. Ligt de vrede alleen over de grens
van de dood....?

Het leven is te kort voor zoveel ruzie. Heer, ik bid U: doe Uw aanschijn over ons lichten en leer ons de vrede, hier en nu!

Uw liefhebbende dochter Martha