God,

Eigenlijk heb ik nauwelijks tijd om U te schrijven. 't Is niet dat ik zulke drukke werkzaamheden heb. Oh, er is echt genoeg te doen. De lente in de lucht noopt de tuin in te gaan om alle nieuwe sprietjes en blaadjes te verwelkomen, de grond wat los te maken, om een weldadige voorjaarsbui naar de wortels te leiden.
Maar dat is het niet. Ik moet nog zoveel lezen, kritisch lezen vóór het half mei is. Verkiezingsprogramma's van de politieke partijen. We hebben nog maar net de gemeenteraad gekozen. Dat is allemaal wat dichterbij, je directe leef- en woonbelangen. De handel en wandel van de kandidaten komen ook anders dan via de media tot je.
Vier jaar geleden met de Kamerverkiezingen hadden we een heel dik, duur boek gekocht, waarin doelstellingen en programma's van alle partijen stonden beschreven. Eerlijk, onze partij was er eigenlijk niet bij. We stemden dus ieder voor zich second-best. Over de uitkomst na vier jaar kan ik niet roemen: de kiezer uitgeleverd aan het dogma regeerakkoord, dus geschipper.
Meneer van Dale geeft het woord politiek nog andere betekenissen dan het geheel van staatkundige beginselen en regels, staatkundig beleid en gedragslijn van een regering. Andere betekenissen: met (of getuigend van) veel overleg, behendig, sluw. Ik geloof stellig dat in Kamer en wandelgangen al die betekenissen aanwezig zijn. Er wordt gewerkt aan landsbelang en het welzijn van de burgers. Er wordt ook gestreefd naar macht en eigenbelang, denk ik.
Toch meen ik dat ik weer alle programma's moet toetsen, dat ik een keuze moet maken en naar de stembus moet gaan. Ik zal er wéér achterkomen dat mijn gekozene niet kan volbrengen wat op de affiches is beloofd.
Als ik niet stem verlies ik mijn recht van spreken, mijn recht op kritiek. Ik wil graag een mondig mens blijven en ik reken een beetje op U.
Hopend op een duwtje in de goede richting groet U

Uw liefhebbende Martha