God,

Als U deze brief van mij ontvangt zal het bezoek van de paus aan ons land wel achter de rug zijn. Ik hoop en bid dat er geen dingen zullen gebeuren waardoor ik me tot in eeuwigheid zou moeten schamen een Nederlandse te zijn. Maar Vader, U moet het me niet kwalijk nemen dat ik er verder niet warm voor kan lopen.
Zal ik proberen het uit te leggen?

Er wordt erg veel over geschreven en gesproken en ik heb uit dat alles zo mijn eigen argumenten gedistilleerd. Men stelde bisschop Gijsen de vraag welke van de drie deugden - geloof, hoop en liefde - de belangrijkste was. Zijn antwoord luidde: het geloof. Bisschop ter Schure hoorden we zeggen, toen hij juist was benoemd, dat hij ontzettend veel van de Kerk hield en van het geloof. Toen de paus in het Nederlands zijn toespraak voor de tv hield, verklaarde hij naar ons toe te komen om het geloof te vieren.

Wat is dat toch: HET GELOOF? Vele beminde gelovigen en vele herders en opvolgers van de apostelen staan, met de vermanende vinger opgeheven, tegenover elkaar het geloof te verdedigen.

Ik dacht dat Jezus gemeenschapszin en liefde heeft gepredikt. Geloven in wat je bemint lijkt me veel natuurlijker dan lief te hebben wat je moet geloven. Paulus, de apostel, schrijft het in zijn eerste brief aan die van Korinthe: "Nog blijven van kracht deze drie - geloof, hoop en liefde -dit drietal, maar de grootste is de liefde". Zelfs in hoop schuilt volgens mij de liefde. In die hoop en die liefde wortelt mijn geloof, en daarin kan het worden gevoed.

God, ik groet U.

Martha