God,

Het is alweer mei en nadenkend over het bijzondere aan mei, is er van alles in mij komen bovenborrelen. Ik weet nog niet of er verband bestaat tussen al die gedachtenflarden en ik weet ook niet, of ik het allemaal op een rijtje kan krijgen. U doorschouwt mensen beter, denk ik, dan zijzelf.

Heb geduld met me en help me een handje om te onderscheiden.
Mei, prille, pure schoonheid, wel doende warmte, die nog niet uitput, lange lichte dagen, aantocht van de volheid van leven.

Was daarom de mei-maand Maria-maand? Is het daarom op een zondag in mei moederdag? Ik ben noch voor het een, noch voor het ander ooit erg enthousiast geweest. 0 ja, ik heb rozenhoedjes gebeden en maria-heiligdommen bezocht, bloemen in kapelletjes gelegd en kaarsen gebrand, moederdagcadeaus gegeven en ook wel gekregen en ik kan er ook nog wel aan meedoen.

Ik heb echter nooit die hoogte van devotie of verering bereikt, dat ik al uw goede gaven door de handen van Maria zag gaan. Ik heb dat nooit zo erg begrepen; Maria misschien ook wel niet, ze was immers ook maar een simpele ziel. Het is voor mij ook niet zo nodig om haar voor mij waar en bewonderingswaardig te doen zijn.

Moederdag wordt en-passant ook maar aan een van de linten in haar handen vastgeprikt, om het belang van die dag kracht bij te zetten en de handel te dienen. Allemaal een beetje zwart - wit wat ik schrijf, ik ben eigenlijk best soepeler, dat weet u wel.

Wat ik me afvraag is, hoe moet het nu met deze bestaande moederlyriek en moederverering in de emancipatiestrijd van vrouwen. Dat past daar toch niet in, wel? Een eigen plaats in de samenleving, vrijheid van denken en handelen, vrijheid om kinderen te wensen en te baren, wat is er dan nog te wachten?
De rechten, die je eist heeft het nageslacht ook en waar blijft moeder dan? Moeder Maria met de wijde mantel, waaronder alle vreugde, zorg en leed geborgen kon worden? Ons' moeder, gezeten in de leunstoel, met de wijde armen en de brede schoot, waar je je lijfelijk bergen kon ....

Kan dat nu nog, of is die moedercultus een schijnsuperioriteit van vrouwen, aangepraat vanuit een mannenkerk, een mannenwereld, als troost en camouflage voor een feitelijke naamloosheid en rechteloosheid.

Ik oordeel niet, ik vraag en ik weet niet. Ik moet nog veel nadenken. Ontvang met Uw Zoon en Zijn Moeder, mijn groet,

Uw Martha